We mochten weer speuren met Flynn! Een mooie gelegenheid om een blog te schrijven over wat inmiddels een grote hobby is geworden. Na wat kennismakingen binnen het “neuswerk” is mantrailen voor ons de beste match gebleken. Het is uitdagend voor je hond, jij leert je hond nog beter kennen, en je bouwt samen een ontzettend sterke band op. Omdat beagles speciaal gefokt zijn voor zweetwerk (het volgen van een bloedspoor “het zweet” van verwond wild), maar ik toch graag de honden loslaat in het bos, is mantrailen een mooi compromis. Bij mantrailen volgt de hond het geurspoor van een persoon in een buitengebied.
In deze eerste les van 2023 hebben we een enorme sprong voorwaards gemaakt. Flynn heeft vandaag maar liefst een spoor van 1,8km en één van 1,5km gelopen. Het eerste spoor liep ze zonder aarzeling foutloos in 20 minuten. Nou ja, ze vertraagde even om achterom te kijken waar ik bleef en of het allemaal niet wat sneller kon. Bij het tweede spoor begon het te regenen en kwamen we op het laatste kruispunt twee ruiters en een loslopende hond tegen. Maar ze liet zich niet van de wijs brengen en liep recht op haar doel af in een tijd van 15 minuten. Wat een kanjer is ze toch!
Het begin
Flynn was net geen 5 maanden oud toen we zijn begonnen met speuren. Ik voelde direct een klik met onze trainster Krista van Werken met je Hond. Zij wordt net zo blij van jouw hond als jij zelf bent. Zo leuk is dat! De bedoeling was dat Krista een spoor liep welke Flynn dan moest volgen. We trainen dus op verse sporen. De eerste paar lessen waren kort (Flynn was immers nog maar een pup) en in het weiland met simpele spoortjes. Een geurspoor blijft goed aan het gras “kleven” en is ideaal om het speuren op te leren. Daarna trokken we kriskras door de regio (bijna altijd op een nieuwe lokatie) om een uur in het bos te speuren.
In het begin zette Krista een spoor uit van een paar honderd meter terwijl Flynn en ik wachtten. Op de startplek van het spoor liet ze Flynn een stukje stof met haar geur ruiken. Vervolgens liep Krista achter ons aan terwijl wij het spoor volgden. Zo kon ze mij aanwijzingen geven en zien hoe Flynn speurde. Zodra ik Flynn goed kon aflezen en sturen liet Krista ons een minuut of drie wachten en verstopte ze zich dan ergens in het bos achter een boom. Flynn en ik haar moesten haar dan vinden. Zo “blind” speuren vond ik stiekem best wel spannend, maar Flynn speurde eigenlijk van meet af aan foutloos. Toch liep het wel eens mis omdat ik dan dacht dat die neus van Flynn een loopje met ons nam. Ik ja, met het richtingsgevoel van een stoeptegel! Leren vertrouwen op je hond was een belangrijke les.
Verwijzen
Een onderdeel van mantrailen is het zogenaamde “verwijzen”. Verwijzers zijn objecten (soms een doosje met wat lekkers erin, soms alleen een plastic schijf) op de grond met de geur van van de persoon die je moet vinden. Deze liggen op of naast het spoor. Het is de bedoeling dat Flynn ze dan vindt en ze aan mij laat zien – het verwijzen. Zo weet ik als begeleider dat de hond op het juiste spoor zit. Maar ja, je bent tenslotte een beagle of niet en … Flynn vindt die verwijzers dus stom. Dat snoepje als beloning was ook totaal niet interessant. Flynn wilde graag het spoor aflopen, dát was de beloning! De rest was onnodig oponthoud. Dat komt ook omdat Flynn een Speedy Gonzales is, en met een peper in d’r kont zo snel mogelijk het spoor afloopt. En ik natuurlijk hijgend, de benen uit m’n lijf rennend en struikelend over alle takken er achterna. Voor Flynn is het speuren de grootste beloning. En het vinden van Krista, daar wordt ze helemaal blij van zoals je ziet!
De beagle “wijs”neus
Bij beagles zie je echt dat ze met de neus speuren en niet op het zicht. Ook hoef je ze niet te leren hun neus te gebruiken, ze hebben direct door wat de bedoeling is. Wat wel grapppig is dat elke hond net weer anders speurt. Flynn loopt echt met de neus aan de grond heel systematisch het spoor af. Ze is totaal gefocust op het spoor. Io speurt met de neus in de lucht. Alleen op kruispunten of bij een bocht gaat de neus naar de grond. En Io moet de rest van de wereld laten weten dat ze aanwezig is dus wordt er ook nog een partijtje geblaft tijdens het speuren. Omdat Flynn niet van verwijzen houdt gebruiken wij dat hulpmiddel niet meer. Ook een lapje stof met Krista haar geur is niet meer nodig. Het zijn dus enkel haar voetafdrukken en de geurpluim die iedereen om zich heen draagt die gebruikt worden om het spoor te vinden en te volgen. Beagles zijn er echt kei goed in. Zo knap. Maar wat wil je, na de bloedhond heeft de beagle het beste geurvermogen van alle honden! Bovendien gebruiken beagles ook hun oren om te ruiken. Door die grote flappen vangen ze als het ware de geurmoleculen op. Zijn die oren toch nog ergens nuttig voor!
Kortom ga lekker speuren met je hond! Al zijn beagles natuurlijk buitengewoon, elke hond kan speuren. Mijn hondjes zijn de de dolle heen als ik de spullen voor het mantrailen pak. Het is elke keer weer een feestje!
